Winter in Oekraïne: Hoe gezinnen vechten tegen kou en oorlog

Om drie uur ’s nachts werd het leven van Anna en haar kinderen ruw verstoord: zes drones troffen hun huis in Izium, Oekraïne, ramen sprongen eruit en glasscherven regenden door de duisternis. Terwijl de wereld om hen heen ontplofte, beschermde Anna haar kinderen met haar eigen lichaam. Jaren van oorlog hadden hun huis tot ruïne gemaakt, maar ook hun veerkracht getest. Nu, dankzij CARE, zijn de kapotte ramen hersteld en keert langzaam licht en warmte terug in hun leven, een klein, maar krachtig teken van hoop temidden van de dreiging van de oorlog en de naderende winter.

Foto: Sarah Easter/ Anna met haar dochter

De explosie verbrak de stilte om drie uur ’s nachts toen zes drones de oude fabriek bij Anna’s huis in Izium, Oekraïne, troffen. De ramen sprongen eruit, het dak barstte open en glasscherven regen door het donker. Anna liet zich eerst op de grond vallen en rende daarna naar haar twee kinderen.

“Ik drukte hun hoofden omlaag en bedekte hun lichamen met het mijne terwijl de wereld om ons heen ontplofte,” zegt Anna.

“Ik dacht alleen aan mijn kinderen en had geen tijd om naar mijn vader te gaan. Mijn kinderen waren mijn prioriteit. Ik schreeuwde naar hem vanuit de andere kamer dat hij op de grond moest gaan liggen. Minutenlang wist ik niet of we nog leefden, of dat we allemaal op dat moment gestorven waren.”

Toen vrienden haar naam riepen tussen het puin, kon ze zich eindelijk bewegen. “Pas toen ik hun stemmen hoorde, kon ik weer in beweging komen.” Alle elf ramen waren verdwenen. De zware voordeur stond naar binnen gebogen. De deur van haar vaders kamer zat vast; het glas was gescheurd en het kozijn versplinterd. Haar vader, die niet kan lopen of spreken, zat vast. “We moesten de deur openbreken om bij hem te komen.”

Foto: Sarah Easter/ Anna’s kelder, waar zij en haar gezin tijdens de bezetting van Izium hebben overleefd

Izium tijdens de bezetting

Anna, 40, woont in Izium met haar twee kinderen, haar 17-jarige zoon en haar achtjarige dochter Sasha. Tijdens de bezetting van maart tot september 2022 schuilde het gezin met nog vier anderen in een vochtige kelder. Eerst viel het internet uit, daarna elektriciteit, gas en verwarming. Winkelvoorraden raakten op en hun enige doel was in leven blijven. Elke explosie en elk instortend gebouw vormde een constante dreiging, terwijl Anna haar kinderen probeerde te beschermen. Voor Sasha waren tekenfilms zoals Peppa Pig en Tom & Jerry een manier om de angst even te vergeten.

Foto: Sarah Easter/ Anna’s dochter Sasha aan een bureau, terwijl ze haar online schoolrooster vasthoudt


Toen Izium weer onder Oekraïense controle kwam, vluchtte de familie naar Kyiv zodat de kinderen weer naar school konden. Scholen in Izium zijn nog niet heropend. Het is te gevaarlijk om grotere groepen kinderen samen te brengen en scholen worden regelmatig geraakt door drones.

Een jaar later keerden ze terug om voor Anna’s vader te zorgen, die te ziek was geworden om alleen te wonen. Sasha volgt nu online onderwijs en maakt kleine ontdekkingstochtjes in de tuin, terwijl Anna probeert werk, gezin en zorg voor haar vader te combineren.

Foto: Sarah Easter/ Anna’s nieuwe ramen

CARE helpt Oekraïense gezinnen

Na de drone-aanvallen waren alle ramen kapot en lag het huis in duisternis. Het dagelijkse leven werd zwaar, en de winter naderde terwijl er geen geld was voor nieuwe ramen of winterkleding. Dankzij hulp van CFSSS, partner van CARE, werden de elf ramen gerepareerd. Voor Sasha betekende het terugkerende licht een gevoel van veiligheid en normaliteit.

Voor families zoals die van Anna zijn zulke reparaties meer dan alleen herstel van een huis. Ze bieden warmte, veiligheid en een stap terug naar gewone routines. Terwijl de winter nadert en de dreiging van de oorlog voortduurt, vormen de nieuwe ramen een klein, maar krachtig teken van hoop en een herinnering dat zelfs in de donkerste tijden kleine lichtpunten het leven weer menselijk kunnen maken.