Fotorapportage: Mindanao in Focus

Op Mindanao, het zuidelijkste en op één na grootste eiland van de Filipijnen, worden gemeenschappen geconfronteerd met de opeenstapelende effecten van conflict, ontheemding en rampen als gevolg van klimaatverandering. Met steun van de Europese Unie biedt CARE via het ACCESS-project humanitaire hulp aan gemeenschappen in nood. Deze fotorapportage, tentoongesteld op de European Humanitarian Forum 2025 in Brussel, biedt een uniek kijkje in onze hulpverlening in de Filipijnen.

Deze fotocollectie belicht verhalen uit de hele regio: kinderen die na overstromingen terugkeren naar school, bevolkingsgroepen die zich moeten verplaatsen door conflicten, mensen die voor het eerst in hun leven een geboorteakte krijgen, en humanitaire hulp die de meest afgelegen gemeenschappen bereikt.

De foto’s tonen met name momenten uit het door de EU-gefinancierde ACCESS-project, maar ook andere initiatieven die door de Europese Unie gesteund worden. Ze laten zien hoe humanitaire hulpverleners samenwerken om de veerkracht te versterken van gemeenschappen die in de meest kwetsbare situaties verkeren, maar ook het moeilijkst te bereiken zijn.

In de kern vieren deze beelden de veerkracht van mensen. Zelfs onder de zwaarste omstandigheden blijven de gemeenschappen in Mindanao kracht, waardigheid en hoop uitstralen.

Als toeschouwers worden we niet alleen opgeroepen om getuige te zijn van hun strijd, maar ook om het belang van blijvende steun en solidariteit met de Filipijnen te erkennen.

Onderwijs waarborgen bij rampen

Om kinderen die getroffen zijn door overstromingen en aardverschuivingen in Davao de Oro te ondersteunen, deelt ACCESS schoolpakketten uit, inclusief regenjassen, zodat zij hun opleiding kunnen voortzetten. Natuurrampen zoals overstromingen verstoren regelmatig het onderwijs en beschadigen schoolspullen zoals boeken, tassen en uniformen.

Een schoolmeisje glimlacht terwijl ze in de rij staat met haar klasgenoten. Schoolspullen worden uitgedeeld in Agusan del Sur door ACCESS. Na bijna twee jaar verstoord onderwijs door de pandemie waren de leerlingen enthousiast om terug naar school te gaan en weer samen te zijn met hun vrienden.

Een leerling gooit een plastic fles in de afvalbak. De afvalbakken zijn een simpele manier om een schone, waardige leeromgeving te waarborgen. In februari 2025 werden afvalbakken uitgedeeld aan partnerscholen in Lanao del Norte en Lanao del Sur — een maatregel die 2.854 kinderen helpt beschermen tegen gezondheidsrisico’s te midden van aanhoudende noodsituaties.

Vrouwen en meisjes in crisissituaties

Een medewerker van ACCESS interviewt een Moro-vrouw. De medewerker verzamelt informatie over haar gezin om de toegang tot basis gezondheidszorg in door crises getroffen gemeenschappen in kaart te brengen en te herstellen. Het project biedt daarnaast ook mentale gezondheidszorg en psychosociale ondersteuning via groepssessies en individuele begeleiding.

Tienermeisjes lachen nadat ze kits met menstruatie artikelen hebben ontvangen via het ACCESS-project.

Gedroogde vis is voor deze vrouw en haar man een bron van inkomsten. De overstromingen maakten het onmogelijk om voedsel te verbouwen op het land. Financiële hulp zorgde ervoor dat zij eten, water en een visnet konden kopen.

Vrouwen lopen met hun kinderen en hun meest belangrijke eigendommen door een dorp in Datu Saudi Ampatuan tijdens een simulatie oefening. Deze oefening is bedoeld om de vrouwen voor te bereiden voor het eventueel uitbreken van conflict in het dorp en de daaropvolgende evacuatie.

Ondersteuning en bescherming in afgelegen gebieden

Ochtendmist omhult een konvooi van habal-habal, ofwel de motoren aangepast met uitklapbare steunen. Met habal-habal kunnen meer mensen en goederen vervoerd worden. Het konvooi vervoert goederen naar een door conflict getroffen gebied in San Luis, Agusan del Sur. Afgelegen gemeenschappen zijn kwetsbaar voor zowel natuurlijke als door mensen veroorzaakte crises. Daarbij ondervinden zij grote moeilijkheden bij het ontvangen van hulp. Ondanks de moeilijke bereikbaarheid zetten humanitaire organisaties alles op alles om deze ‘last-mile’-gemeenschappen te bereiken, waar de nood het hoogst is.

Een vrouw in Mindanao heeft voor het eerst in haar leven een geboorteakte. Groepen in geografisch afgelegen gebieden ondervinden vaak moeite met toegang tot overheidsdiensten door het ontbreken van essentiële documenten zoals geboorteaktes. Dit gebrek vergroot ook hun kwetsbaarheid voor misbruik en geweld, vooral in door conflicten getroffen gebieden. In zulk soort gebieden zijn goede identificerende documenten van cruciaal belang voor bescherming.

In moeilijk bereikbare gebieden zoals Pagalungan, Maguindanao del Sur, kan snelle ondersteuning het verschil maken. Door voorbereidende maatregelen te nemen ondersteunt ACCESS gezinnen. Hierdoor zijn de gezinnen voorbereid en weerbaar als ze snel moeten evacueren.

Voorbereiden en een snelle reactie

Inwoners van Noord-Kabuntalan helpen elkaar een overstroomd gebied overstreken. Zware regenval, veroorzaakt door de Zuidwestmoesson in juli 2024, overstroomde acht dorpen in Mindanao, waardoor meer dan 3.000 gezinnen werden getroffen.

Een bewoner die getroffen is door het gewapend conflict in Northern Kabuntalan ontvangt een levende kip als voedselhulp. Het verstrekken van levende in plaats van geslachte kippen was praktischer, aangezien de meeste bewoners geen koelkasten hebben.

Families in Kilangan, Pagalungan, Maguindanao del Sur bereiden zich voor om te evacueren. ACCESS ondersteunt deze voorbereidingen.

CARE op de Filipijnen

CARE is al sinds 1949 aanwezig op de Filipijnen. Wat wij van dichtbij zien, is dat de gevolgen van klimaatverandering hier steeds vaker voor natuurrampen zorgen. Jaarlijks razen er gemiddeld twintig tyfoons over de eilandengroep, maar er zijn ook periodes van extreme droogte. Het daaropvolgende leed is elke keer enorm. Naast de directe schade door een tropische storm, zijn er ook andere gevaren op de lange termijn. Denk aan ziektes die zich door vervuild water onder de bevolking verspreiden. Veel mensen bevinden zich hierdoor in kwetsbare posities en zijn minder goed beschermd tegen de eerstvolgende ramp. Daarom richt CARE zich niet alleen op het bieden van noodhulp, maar ook het versterken van de veerkracht van gemeenschappen.