Democratische Republiek Congo: 10 miljoen mensen hebben dringend noodhulp nodig wegens toenemend geweld

Er woedt aanhoudend geweld in de Democratische Republiek Congo. Het geweld wordt veroorzaakt door niet-statelijke gewapende groeperingen. De situatie heeft inmiddels geleid tot honger- en beschermingscrises die 10 miljoen mensen hebben getroffen, volgens Oxfam, CARE International en de Danish Refugee Council.

Foto: CARE DRC/Kelvin Batumike

Sinds het begin van dit jaar heeft het conflict aan bijna 1.400 burgers het leven gekost, waaronder vrouwen en kinderen. Seksueel geweld tegen vrouwen en meisjes neemt ook toe. Alleen al in januari 2023 werden meer dan 340 gevallen van seksueel geweld gemeld in de gebieden Kanyaruchinya en Munigi in het Niyragongo-gebied.

Vanwege het recente geweld kunnen honderdduizenden boeren in Noord-Kivu, Zuid-Kivu en Ituri niet beginnen met het plantseizoen om hun voedsel en inkomen veilig te stellen, omdat ze van hun land en huizen zijn verdreven. Meer dan 26 miljoen mensen hebben al jarenlang niet genoeg te eten vanwege conflict en het moeten vluchten binnen de eigen landsgrenzen. Het aanhoudende geweld verergert de leefomstandigheden van deze mensen steeds verder.

Er ligt een grote druk op middelen zoals schoon water en sanitatie. Dit vergroot bovendien het risico op het uitbreken van door water overgedragen ziekten zoals cholera.

Sinds het geweld in juni 2022 verergerde, zijn meer dan 600 duizend mensen gedwongen hun huizen te ontvluchten. Elke dag komen honderden mensen aan in tijdelijke opvanglocaties, ze zitten noodgedwongen samengepakt in overvolle kampen. In het Lushagala-kamp is de toestroom van het aantal families in slechts één week gestegen van 2.280 naar 6.261. Dit legt een grote druk op middelen zoals schoon water en sanitatie, en het vergroot bovendien het risico op het uitbreken van door water overgedragen ziekten zoals cholera.

Esther, een 65-jarige vrouw die een zware reis ondernam om het geweld te ontvluchten, ontvangt haar voedselpakket van CARE. Foto: Kelvin Batumike/CARE DRC

“Meer dan 59.000 kinderen zijn ondervoed en meer dan 5.000 zwangere vrouwen hebben passende voedingszorg nodig. De kans op een toename van het aantal cholerabesmettingen in de tijdelijke opvanglocaties is hoog in Nyiragongo. Dit komt onder meer door voedselonzekerheid, overbevolking op de opvanglocaties, slechte hygiëne- en sanitaire omstandigheden, tekort aan drinkwater en gebrek aan toegang tot gezondheidszorg. Het gewelddadig conflict maakt het ontzettend moeilijk om noodhulp te verlenen aan de getroffenen”, vertelt Sidibe Kadidia, directeur van CARE International in de Democratische Republiek Congo.

Tot op heden zijn meer dan 5,8 miljoen mensen in de provincies Ituri, Noord-Kivu, Zuid-Kivu en Tanganyika gedwongen hun huizen te ontvluchten, waarvan meer dan de helft van de mensen bestaat uit vrouwen.

Het land kampt al met de grootste crisis van binnenlandse vluchtelingen in Afrika vanwege het aanhoudende geweld. Tot op heden zijn meer dan 5,8 miljoen mensen in de provincies Ituri, Noord-Kivu, Zuid-Kivu en Tanganyika gedwongen hun huizen te ontvluchten, waarvan meer dan de helft van de mensen bestaat uit vrouwen. Velen zijn meerdere keren gedwongen te verhuizen.

De onveiligheid in conflictgebieden maakt het moeilijk om hulp te bieden aan de mensen die dat het hardst nodig hebben. Humanitaire vluchten zijn ook in gevaar en verschillende belangrijke wegen van Goma naar het westen en noorden zijn geblokkeerd. Gebieden in Walikale, Masisi, Mweso en Lubero zijn bijna volledig afgesneden van levensreddende humanitaire hulp.

Van de $ 2,25 miljard die de VN dit jaar voor de Democratische Republiek Congo heeft opgeëist, is tot nu toe slechts 10,2 procent gefinancierd. Dit betekent dat er een groot tekort is aan middelen om de nodige humanitaire hulp te bieden.

De drie hulporganisaties roepen de internationale gemeenschap op om dringend te voldoen aan het huidige beroep van de VN voor de Democratische Republiek Congo om levens in veiligheid te brengen. De regering van de Democratische Republiek Congo en de internationale gemeenschap moeten samenwerken om de onderliggende oorzaken van de crisis aan te pakken en de mensenrechten te beschermen.