De hongercrisis is enorm, en zal de komende jaren verder toenemen

Uit een rapport van CARE blijkt dat de huidige hongercrisis, die sinds de COVID-19 pandemie van 2020 aan de gang is, nog extremer is dan de vorige grote hongercrisis uit 2008. Maar liefst 148 miljoen kinderen jonger dan vijf jaar oud zijn wereldwijd ondervoed, en hebben daardoor een groeiachterstand. Ondanks dat de actuele hongercrisis groter is dan de vorige, blijkt de actie en financiering vanuit de internationale gemeenschap en overheden juist kleiner. En dat niet alleen: het aantal mensen dat honger lijdt zal de komende jaren nog verder stijgen.

Een ondervoed kind in Soedan wordt behandeld door een medisch team van CARE. Foto: CARE International

Tijdens de hongercrisis van 2008, die voortkwam uit de wereldwijde economische crisis, steeg het aantal mensen dat in honger leefde met 97 miljoen. Na 2009 nam dit weer af met 95 miljoen, waardoor het wereldwijd aantal mensen dat honger had terugzakte naar hetzelfde niveau als voor de crisis. Maar tijdens de huidige hongercrisis, voortgekomen uit de COVID-19 pandemie, is dit aantal opnieuw gestegen, en wel met maar liefst 209,6 miljoen. En het zal de komende jaren nog lang niet dalen. Sterker nog, het aantal mensen met honger zal nog veel verder stijgen.

In 2022 hadden 2,4 miljard mensen wereldwijd, onder wie voornamelijk vrouwen en meisjes, geen toegang tot gezond, voedzaam eten. Maar liefst 148 miljoen kinderen van vijf jaar oud of jonger ter wereld zijn ondervoed en hebben daardoor een groeiachterstand. De helft van alle sterfgevallen onder kinderen van deze leeftijd wordt toegeschreven aan ondervoeding. En deze cijfers worden er in de toekomst niet beter op. Door wereldwijde crises, zoals oorlogen en natuurrampen, zullen nog veel meer mensen de komende jaren in honger moeten leven. Vrouwen en kinderen worden hierbij het hardst geraakt, en zijn de dupe van natuurrampen, geweld en mislukte oogsten.

“De hongercrisis van 2008 werd beantwoord met hoge financieringsbudgetten en systematische veranderingen. Maar de huidige crisis, die twee keer zo groot is, wordt niet met dezelfde urgentie beantwoord.”

Emily Janoch, Senior Director van het Thought Leadership and Knowledge Management, CARE USA

De hongercrisis die zich in 2008 en 2009 afspeelde, werd als ramp gezien door wereldleiders en de internationale gemeenschap. Er werd veel geld vrijgemaakt en er werden systeemveranderingen doorgevoerd. Maar ondanks dat de huidige hongercrisis nog veel groter is van omvang, gebeurt dat nu niet. Als we willen voorkomen dat er nog veel meer mensen honger zullen lijden de komende jaren, moeten we nu in actie komen.